- иман
- Иманға ұйыды. д і н и. Аллаға сенді, мұсылмандық парызын өтеді. Ораза біткеннен кейін барлық мұсылман қауым мешітке жиналады. Сол арада и м а н ғ а ұ й ы п, айт намазын оқиды (Қ. Толыбаев, Бабадан., 16). Иман ету. д і н и. Ислам дінінің бес парызының біреуі. Ислам дінінің бес парызы бар. Олар: и м а н е т у, намаз оқу, қажылыққа бару, ораза ұстау, зекет беру (Қ. Әбілқайыр, Текес., 207). Иманынан жұрдай болды. Иманынан айырылды, имансыз болды. Олла, билла, көгермейін, көктемейін, жалшымайын, оңбайын, қызығымды көрмейін, опа таппайын, несібемді ит жесін, и м а н ы м н а н ж ұ р д а й б о л а й ы н, – деп ант-су ішіп шұбырта жөнелді (Жұлдыз, 1972, №4,34). Иманын бір уыс қылды. Иманын ұшырды, қорқытты. Біраздан бері құлағымның етін жеп бітіріп еді, кеше и м а н ы м д ы б і р у ы с қ ы л д ы (М. Сқақбаев, Қырық қыз, 19). Иманың күйгір! қ а р ғ. Имансыз қалғыр, иманыңнан айрылғыр! И м а н ы ң к ү й г і р д і ң шімірікпей айтып тұрғанын қарашы! –деп шабарман сегізкөзден теуіптеуіп жіберді (К. Мұқажанұлы, Ортеке, 89).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.